үйреншіктілік

үйреншіктілік
зат. Бұрыннан белгілілік, дағдылылық. Тоқтарбай оның дауыс ырғағынан әлдеқандай бір ү й р е н ш і к т і л і к т і, немқұрайлықты анық аңғарды (О.Сәрсенбай, Шығ., 5, 9).

Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. . 2014.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Смотреть что такое "үйреншіктілік" в других словарях:

  • кетеген — сын. көне Үйреншікті жеріне қашып кете беретін қашаған …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • әдет — ар. зат. 1. Өмірде тұрақтанып қалыптасқан бойға біткен үйреншікті қылық, бейімділік. 2. Дәстүрге айналған жалпыға бірдей қалыптасқан қоғамдық тәртіп …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • әдет-дағды — зат. Тұрақтанып қалыптасқан, үйреншікті қылық …   Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі

  • аңқа-саңқа болу — (Жамб., Жам.; Гур., Маңғ.) алқам салқам болу. Ол а ң қ а с а ң қ а б о п тығылды (Жамб., Жам.). …кебеженің алдында үйреншікті орнында енесі жатыр екен. А ң қ а с а ң қ а. Тесірейген екі жанарда ғана тіршілік нышаны бар (Ә. Кекіл., Құс қан., 99) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жөндем — 1 (Жезқ., Ұлы.) әккі. Ж ө н д е м өгіз ғой, бірден жүріп кетті (Жезқ., Ұлы.) 2 (Жезқ., Ұлы.) үйреншікті. Ж ө н д е м әдемі ғой солай (Жезқ., Ұлы.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • кәдет — Қ орда., Арал; Ақт., Ырғ.) үйреншікті дағды, әдет. Біздің елдің әуелден келе жатқан к ә д е т і ғой (Ақт., Ырғ.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

  • жылдамшыл — сын. сөйл. Тездікті ұнататын, тез қимылдайтын; ширақ, пысық. Сөз мәнерінде үйреншікті ұшқарылық, ж ы л д а м ш ы л мінез болғанымен паң, шайпаулығы кеміген тәрізді (Р. Әутәліпов, Алтын жемісті., 162). Атасы жас кезінде ж ы л д а м ш ы л болған… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • қымызсіңді — болды. Қымыз көп құйылып, әбден үйреншікті болу, қымыз сіңу. Шытыралы қоңыр тегене, әбден қ ы м ы з с і ң д і болып, мүйіздей қатқан бүйрек ожау теңнен алынды (Қ.Жұмаділов, Соңғы көш, 1, 192) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • сүйексіңісті — сын. Сүйегіне сіңген, әдетке енген; үйреншікті. Танымады ма, қазаққа аса с ү й е к с і ң і с т і емес мына жұмыс бәрін есеңгіретіп жіберген бе, кім білсін?! (Ана тілі, 18. 12. 2008, 8) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

  • тоғыз — кесті. көне. «Тоғыз» деп аталатын айып тарттырды. Үйіңе келген кісіні Жағадан келіп аласың. Ұлықсатсыз кіргеннің Т о ғ ы з к е с і п мойнына, Одан да олжа табасың (Сүйінбай: Нар заман., 269). Тоғыз көз. ө н е р. Тоғыз көз пішіндес ою өрнек.… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»